Heb jij dan de neiging om te zeggen "ça va", of "ja, goed hoor" of ook gewoon "de vraag" te negeren en verder te gaan met de volgende zin...?
Vaak is het ook gewoon een mechanisme dat me laat zeggen: "Ja hoor, goed hoor". Nu even geen zin in.
En soms stel ik de vraag terug: "Wil je het écht weten? Ben je er klaar voor? Want ja, er is veel goed en ook een aantal dingen niet". Het vertellen, doet me goed. Ik laat dan weer beetjes los door er woorden aan te geven. Hier komt ie.
Het gaat met me, dankje.
Alhoewel, "gaan" niet altijd even evident is. Want door een aantal bijwerkingen van de chemo die ik onderga, loop ik op zere slapende voeten, ligt er een zuur filmpje in mijn mond, bloedt mijn neus regelmatig en die korstjes ‘aauwie’, die maag ja die heeft het ook bijzonder zwaar, knipogen en je ooglid dat blijft toeplakken, heel funny. Dé kilo's die er toch wel bijkomen. Ah en ik koester de allerlaatste wimper die vecht voor haar leven. En zo verder…
Die chemobehandeling is nu al sinds 28 januari bezig. Goed nieuws: 9 juni krijg ik de allerlaatste van de lange reeks.
Het woog elke week meer en meer door. Zowel lichamelijk als op m'n gemoed.
En ja, corona, weet je wel. Geen lieve schat die mee kon op de wekelijkse ziekenhuis dagopname. Maar hé, in de plaats hiervan, kreeg ik mijn lieve, zorgzame man en zoon elke dag thuis, in ons kot, bij me.
Een paar weken geleden, liep het even mis. Ik was een vodje. Alles deed pijn precies. Mijn hart bonkte in mijn oor als ik de trap afliep. Normaal gezien recupereer je wel tussen de chemokuur door, maar het ging net andersom.
Ik werd even opgenomen in het ziekenhuis...om me even weer van boven tot onder te onderzoeken (inclusief Coronatest) en me vervolgens op te lappen met een paar zakjes bloed. Mijn rode bloedcellen stonden op de helft van mijn "normale Kim energie". De moed en spirit was even heel ver te zoeken die week.
En toen zag ik het hangen, naast mijn ziekenhuisbedje: het zakje bloed... Bplus. Be positive!
Voila... een stroom aan positiviteit liep letterlijk mijn poortkatheter binnen. Meer heb je soms niet nodig ;) Je moet de tekens wel zien.
Vandaag gaat het weer beter. Nog even volhouden.
"Tegen de zomer, staan er weer STOPPELS OP MIJN HOOFD en groeien mijn wimpers weer 2 keer zo lang als ervoor."
Humor helpt me. Ik probeer goed te relativeren en dankbaar te zijn dat ik zo goed door dit traject kan gaan. Er zijn andere verhalen, jammer genoeg… heel dichtbij en veraf.
En wat ik ook meer en meer leer, is te KUNNEN EN MOGEN ONTVANGEN. Ik ben ne gever. Ja graag veel.
Vandaag moet ik gewoon wat meer bij me houden van energie. Heb ook iets minder te geven nu (ook geleerd, om dat toe te geven).
En dat gaat ook prima. Het maakt me zelfs iets vrediger.
De dokters en verpleging van het Jessa ziekenhuis hebben al goed voor me gezorgd. Maar weet je wat me nog véééél meer op de been houdt mentaal (want laat ons wel wezen, chemo is geen tof goedje), is de energie die ik opneem uit Mamzel. Mijn onderneming waar ik mijn passie en missie in kan steken als blijmaker.
En na anderhalve maand kankerstrijd, kwam er dus een volgende bij. Corona! WTF??!! (sorry, not sorry)
Wederom een bijzondere uitdaging. Ik was best wel echt bang die eerste maand. Behoorde ik nu echt tot die 'risicogroep'? Oh boy. En naast een lijfstrijd, kwam er dus nog een bedrijfsstrijd bij. Kanker ging mij en Mamzel niet klein krijgen... maar wat is dit beest nu weer? Kan ik dat er nog bij hebben? Kan Mamzel dit overleven?
Be positive. Potje huilen. Ademen. Lachen. Neus snuiten. En weer opstaan en mogelijkheden zien. Toch? Ja toch? Maar nu even niet, eerst even chemo... zo ging het.
En toen voelde ik enorm: I'm not alone. Ik voelde de steun van onze mamzellen in het land en ook ons team heeft alles op alles gezet om samen hier door te komen.
Les in ontvangen, door de uitdagingen heen.
Je merkte het waarschijnlijk al wel: een groot deel van wat Mamzel doet, ‘ligt op haar gat’: onze mamzellen kunnen al sinds half maart geen MamzelMomenten meer doen. De homepartywereld staat stil. Geen 'Mamzel in de living'. Hier en daar werd er gezoomd, maar hé, dat is toch allemaal niet hetzelfde hé. Hoe raar was dit allemaal?
Maar gelukkig is Mamzel niet alleen dat. Onze social community en webshop verbindt zowat alles wat we doen. Vanuit Lummen, waar ons kantoor/magazijn is, hebben we Mamzel rechtgehouden met een mini team. Met mega veel steun van onze mamzellen die nu op social media extra actief ons merk in de kijker zetten. Ik kan alleen maar dankbaar zijn en constateren dat we ‘er staan’, nog steeds, ondanks alle dingen die ons "overkomen". Flexibel, dat zijn we wel, amai!
Met alles wat er op m’n bord ligt vandaag, heb ik wat knopen moeten doorhakken.
Hier komt er eentje: we gaan tot en met september geen mamzellen op pad sturen om momenten te doen. Even geen MamzelMomenten en gastvrouwen. Tegen die tijd zijn er misschien alweer antwoorden op de vele vragen die nu door mijn hoofd spoken. En ook… mijn energie en uithouding om Mamzel elke dag vollebak te leiden, is er even niet zoals anders. De beslissing heb ik genomen uit zorg voor Mamzel, onze interne organisatie en mezelf.
Vandaag doet Mamzel in de wolken, onze webshop, dus extra hard haar best om de mooiste kadootjes te leveren aan huis. Om zoveel mogelijk fans te bereiken, die ons E-commerce stuk misschien nog niet eerder beleefden. Mooi om te zien ook, hoe jullie als klanten ons vertrouwen geven om mooie blijmakers bij je beste vriendin, moeder, collega, papa, …. af te leveren. We nemen dat echt ter harte om dat super goed te doen.
Corona + Kanker = uitdagingen aangaan… groeien… ontvangen… naast een hoop slaaptekort en zorgen op je schouders. Always be positive! Kim, jouw positieve blijmaker
Mamzel, jouw blijmakers. Dat proberen we nog altijd de wereld in te sturen: wij als onderneming, ik als mens, onze mamzellen bij jou thuis, onze producten en ontwerpers die we selecteren en de blije momenten die we creëren voor iedereen die ermee in contact komt. Vooraleer je dat kan realiseren, moet je zelf natuurlijk ook wel blije gevoelens hebben of die blijheid ergens vanaf kunnen tappen.
AFTAPPEN?
Wel, als iemand een bestelling doet in onze webshop en er een berichtje achterlaat voor ons, bijvoorbeeld: "op voorhand al ne dikke merci voor mijn blijmakers!" of "mijn mama was super blij met haar doosje vol confetti, you made her day, ik bestel nu graag iets voor mijn zus" en "jullie doen dat goed Mamzel",... dan is mijn vatje weer gevuld. Me happy! Zo zorgen we voor ELKAARS BLIJ-PEIL. Helend op zich.
Hoe de mamzelwereld er binnen 3 maanden uitziet? Hoe mijn gezondheid er deze zomer aan toe is? Ik weet het niet. Maar wat ik wél weet, is dat de MamzelVibe die we willen verspreiden, daarmee bezig zijn, me blijmaakt. En dat is een goeie start voor veel en vanalles...
"Bedankt om het te vragen! En hoe gaat het met jou?”
UPDATE begin 2022: Post Corona... na 2,5 jaar is de wereld weer 'open', kunnen we zonder beperkingen elkaar zien. Omdat we al die tijd een andere koers hebben gevaren, en we onze focus herlegd hebben, besloten we om geen homeparty's als weleer meer te doen. De toekomst voor Mamzel ziet er anders en ook blij uit! :) BEdankt om ons te steunen allemaal!!
